Archiveren kun je leren

Inmiddels hebben we met de Culemborgse Fotoclub Lek en Licht onze expositie "Mens en Omgeving, Culemborg anno 2021" achter de rug.

Aan dit project hebben zestien clubgenoten deelgenomen. Het was van meet af aan de bedoeling een expositie en een boek te maken waarin wordt beschreven hoe het dagelijks leven in onze woonplaats anno 2021 er uit ziet, mét de omgeving waarin zich dat leven afspeelt. De ondertitel "Archief voor mensen die nog niet geboren zijn" verwijst naar de samenwerking die we met het Regionaal Archief Rivierenland (RAR) zijn aangegaan.

Mentoraat

We kregen in twee mentoraatsgroepen begeleiding van Harry Sikkenk, die de fotografen artistiek stimuleerde, maar die ook aandacht had voor de documentaire kant van ons project. Harry verzorgde ook de opmaak van de banners en het boek. In ons boek hadden de fotografen iets meer ruimte om het verhaal te vertellen dan op de banners. De fotografen schreven ook de teksten. Joyce en Milou verzorgden de eindredactie van de verzamelde kopij.

Van Culemborg naar Tiel

Op 8 maart hebben Arno en ik de tentoonstelling verhuisd van het stadhuis naar het gebouw van het Regionaal Archief (RAR) in Tiel, waar hij drie weken staat. We hebben tompoucen gegeten (de echte) en koffie gedronken met de directeur en mensen die ons vooraf hebben geholpen.

Bij het opzetten van ons project bedachten we immers, dat het aardig zou zijn als we de resultaten zouden doneren aan het archief zodat streekgenoten misschien over vijftig jaar (met verwondering?) naar dit beeld uit het verleden zullen kijken. Vreemd eigenlijk: we fotograferen voor onszelf, voor clubgenoten, voor een boek of expositie - maar nooit voor ons gezamenlijk archief, het collectieve geheugen voor later. Ik zal de opgedane kennis over 'achiefwaardig fotograferen' bij gelegenheid op schrift stellen, want ook 'archiveren kun je leren'.

Kikkers

Over het project kunnen we inmiddels ook wel een boek schrijven: doelstellingen vaststellen, locatie zoeken, subsidies regelen, zestien kikkers in de kruiwagen houden, toestemmingen regelen van modellen en instellingen (pfff... privacywet...), een jaar lang coronabeperkingen overwinnen, teksten redigeren, opmaak beoordelen met 'zestien kapiteins op het schip', bepalen wie het boek krijgt, overleggen met de gemeente over de tentoonstellingsruimte, vrijwilligers vinden die ook op zaterdag als sleutelbeheerder voor het oude stadhuis willen optreden (dank je wel T.I.P.!), publiciteit verzorgen, die afstemmen met het RAR, gastheren en -vrouwen rekruteren, zorgen dat alle puzzelstukken op het juiste moment op hun plek vallen, dan toch nog QR-codes - en dan stormen Eunice en Franklin over het land waardoor de ontvangst van de burgemeester niet kan doorgaan... En nog duizend andere dingen die nét een beetje anders lopen dan je in gedachten had.

Eind goed, al goed

Maar de voldoening is er misschien wel des te groter om. Het is na alle perikelen geweldig leuk om het resultaat te (laten) zien en de reacties in het gastenboek te lezen. De expositie in Culemborg is goed bezocht door zeker 550 personen. Omdat hij zo makkelijk te verhuizen is, krijgen we al vragen om de banners op nog een paar plekken in Culemborg te tonen.

Dank je wel aan iedereen die heeft meegeholpen!

En dan is het nu tijd voor andere fotografische avonturen...

vriendelijke groet,
Kees Molders

Culemborgse fotoclub Lek en Licht