Maak kennis met Marcel Borgstijn

Wie is Marcel Borgstijn?

Ik ben al 51 jaar een echte blauwlap (= een geboren en getogen Culemborger). Met mijn vrouw en twee zoons woon ik al 27 jaar met veel plezier in Hoge Prijs. Ik ben verknocht aan Culemborg; je kunt hier alles vinden en je bent zo in de natuur. Daar kun je me regelmatig tegenkomen op mijn mountainbike. Ook qua werk ben ik vrij honkvast na 14 jaar bij een uitgeverij werk ik inmiddels al bijna 15 jaar bij bol.com als Business Analyst.

Je bent lid van de fotoclub sinds 2008. Hoe ben je bij de club terecht gekomen?

In 2003 heb ik een digitale camera gekocht, een Canon PowerShot G1 en ben ik begonnen met fotograferen. Onze oudste zoon was toen 1 jaar en ik ben toen voornamelijk kinderen, natuur en landschappen gaan fotograferen. Na een aantal jaren besloot ik me aan te sluiten bij een fotoclub om me verder te kunnen ontwikkelen. Ik kende de Culemborgse fotoclub, maar omdat er op dat moment een ledenstop was, heb ik me aangesloten bij de fotoclub in Meteren. Zodra er een plek was in Culemborg ben ik overgestapt.

Je bent heel actief in de fotografie. Wat doe je zoal?

Voor de 7e keer ga ik meedoen met de Masterclass ‘Storytelling”. Dat is erg leuk om te doen, ook omdat we steeds met dezelfde groep zijn. In 2022 hebben we een expositie gehad in Schiedam. Mijn nieuwe onderwerp zal Stadslandschappen zijn. Ik ben hiervoor geïnspireerd door mijn mentor Frank van der Salm.

Verder zit ik in Visie+. Dat gaat uit van de fotobond afdeling Utrecht/ ’t Gooi en daar word je voor uitgenodigd als je een afdelingswedstrijd wint. Zo langzamerhand is de fotoclub Culemborg daar met vijf deelnemers wel in de meerderheid. We komen ongeveer 6x per jaar bij elkaar en bespreken elkaars foto’s. Met deze club heb ik twee keer geëxposeerd.

Ik heb ook een blog

En bovendien ben je succesvol als fotograaf.

Ja, dat is fijn (maar ook bijzaak).  Ik ben 2 keer met een serie van ‘Vijf met samenhang’ in de afdeling eerste geworden en 1 keer derde. Ik mocht ook exposeren bij Foto Nationaal met mijn serie over Victor, mijn jongste zoon die autistisch is.

In 2021 ben ik kandidaat BMK geworden. Daarna heb ik begeleiding gekregen van BMK’er Janny Wierenga en kreeg ik tips van Awoiska van der Molen voor mijn nieuwe serie ‘Riverlands’.  Omdat ik daar zelf nog niet tevreden over ben, stuur ik hem niet in voor de huidige BMK ballotage.

Behalve op fotografiegebied ben je al jaren in de club actief in de organisatie.

Ik ben begonnen als lid van de activiteiten commissie, daarna zat ik een aantal jaren in het bestuur. Met de selectiecommissie ben ik onlangs gestopt, maar ik zit nog wel in de commissie fotobespreken.

Wat zijn de kenmerken van jouw fotografie?

Ik fotografeer nooit ‘losse’ foto’s, ben altijd seriematig bezig. Als je lang ergens aan werkt, krijg je verdieping. En ik fotografeer voornamelijk in zwart wit. Ik heb niet direct een voorkeur voor een bepaald genre; alle genres heb ik wel eens uitgeprobeerd via workshops. Je kunt me een conceptueel fotograaf noemen. Na afloop van ieder project maak ik een fotoboek.

Door wie of wat raak je geïnspireerd?

Vooral door fotoboeken en tentoonstellingen. Ik koop veel uiteenlopende fotoboeken. Van Anton Corbijn en Stefan Vanfleteren heb ik bijna alle fotoboeken. Dat vind ik fantastische fotografen. Ook Daido Moriyama inspireert mij.
Muziekteksten kunnen eveneens een bron van inspiratie zijn om tot een serie te komen. Ik heb al een hele lijst met project ideeën. Voor de serie over Victor heb ik me laten leiden door het nummer Epiphany van de band Staind. Dat gaat over autisme.
Voor mijn nieuwe serie Stadslandschappen was mijn inspiratiebron het boek `The City & the City’. Dat zijn twee steden ineen waarin een moord moet worden opgelost. Er is hier sprake van een parallel universum.

Tot slot: heb je nog een tip voor je mede-fotografen in de fotoclub?

Jazeker. Het belangrijkste is werk maken waar je zelf gelukkig van wordt. Als dit ook anderen raakt is dat mooi meegenomen. En wil je jezelf verder verdiepen, laat dan je foto’s aan veel mensen zien en zuig alle commentaren op. Uiteindelijk bepaal jij wat je ermee doet, maar andere invalshoeken of zienswijzen kunnen je echt helpen.

Tekst: Joyce Elshout (februari 2023)